Μπούρτζι Σκιάθου
Το Μπούρτζι είναι μία μικρή χερσόνησος στο λιμάνι της Σκιάθου, που στο παρελθόν ήταν φρούριο. Ιδρύθηκε από την οικογένεια Γκίζι, οι οποίοι κατέλαβαν τη Σκιάθο το 1027. Το φρούριο ήταν περιστοιχισμένο με επάλξεις και πολεμίστρες, ενώ αριστερά και δεξιά της πύλης είχε δύο στρογγυλούς πύργους. Το Μπούρτζι ονομαζόταν στο παρελθόν και "Καστέλλι του Αγίου Γεωργίου", λόγω της μικρής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου που υπήρχε εντός του. Καταστράφηκε το 1660, όταν καταλήφθηκε από τον Ενετό ναύαρχο Μοροζίνι, ενώ το 1823 αποτέλεσε προπύργιο των Επαναστατών κατά των Τούρκων και μετά την απελευθέρωση λειτούργησε ως λοιμοκαθαρτήριο. Το 1906 στο κέντρο της χερσονήσου χτίστηκε δημοτικό σχολείο το οποίο ήταν δωρεά του Ανδρέα Συγγρού. Στην είσοδό του τοποθετήθηκε το 1925 η προτομή του Παπαδιαμάντη. Σήμερα το Μπούρτζι αποτελεί έναν τόπο αναψυχής, που προσφέρει μία μαγευτική θέα και είναι κατάφυτο από πεύκα. Από το παλιό φρούριο έχουν διασωθεί μόνο λίγο υπολείμματα των τειχών, ενώ το δημοτικό σχολείο έχει μετατραπεί σε πολιτιστικό κέντρο, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, και ένα θερινό θέατρο, όπου κάθε καλοκαίρι δίνονται παραστάσεις. Τέλος, στο χώρο διατίθεται δημοτικό καφενείο, όπου μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ ή το ποτό σας.
Παραλίες της Σκιάθου
Η πιο διάσημη παραλία της Σκιάθου και ένα από τα σύμβολά της, είναι οι Κουκουναριές, μία οργανωμένη παραλία με ψιλή άμμο, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από την πόλη της Σκιάθου, δίπλα στο δάσος των κουκουναριών. Για μία γρήγορη βουτιά, ενδεικνύεται η Μεγάλη Άμμος, μόλις 2 χιλιόμετρα από το λιμάνι, και λίγο πιο μακρυά, στην Καναπίτσα, θα βρείτε μία οργανωμένη παραλία όπου μπορείτε να κάνετε water sports. Η Αγία Παρασκευή είναι μία "στυλάτη" παραλία, μπροστά από το πολυτελές ξενοδοχείο "Skiathos Princess", ενώ θα εντυπωσιαστείτε και από τα καταπράσινα νερά στο Βρωμόλιμνο. Μερικές ακόμη ωραίες παραλίες ενδεικτικά είναι οι Αχλαδιές, ο Βασιλιάς, το Μανδράκι, ο Μικρός και ο Μεγάλος Ασέληνος και ο Τρούλος, ενώ μία πολύ ξεχωριστή παραλία είναι και τα Λαλάρια, που ωστόσο δεν είναι προσβάσιμη οδικώς, αλλά μόνο με καραβάκι.
Ιερά Μονή Παναγίας Ευαγγελίστριας Σκιάθου
Στο μυχό του ρέματος του Λεχουνιού, κάτω από την ψηλότερη κορυφή της Σκιάθου, την Καραφλυτζανάκα, είναι χτισμένη η Ιερά Μονή Παναγίας Ευαγγελίστριας, ή Βαγγελίστρας, όπως την αποκαλούν οι Σκιαθίτες. Η ανοικοδόμησή της ξεκίνησε το 1794 και ολοκληρώθηκε το 1806, από ομάδα μοναχών του κινήματος των "Κολλυβάδων" που ήρθαν από το Άγιο Όρος. Οι Κολλυβάδες επηρέασαν πολύ την καθημερινή ζωή των κατοίκων της Σκιάθου και συνείσφεραν σημαντικά στην Επανάσταση του 1821. Εδώ υφάνθηκε για πρώτη φορά η πρώτη ελληνική σημαία του αγώνα και ορκίστηκαν οι ηγέτες της επανάστασης Ανδρέας Μιαούλης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Νικοτσάρας και πολλοί άλλοι. Το καθολικό της Μονής είναι τρίκοχη εκκλησία βυζαντινού ρυθμού σε σχήμα σταυρού, με τρεις τρούλους. Το εξαιρετικής τέχνης τέμπλο της περιλαμβάνει εικόνες του 17ου και 18 αιώνα και στο χώρο του φυλάσσονται επίσης λείψανα αγίων, τα περισσότερα εκ των οποίων προσφέρθηκαν από τον Υδραίο Λάζαρο Κουντουριώτη. Στους υπόλοιπους χώρους της Μονής θα δείτε τα κελιά των μοναχών, τον ξενώνα, το νοσοκομείο, τα μαγειρεία με ζυμωτήριο και φούρνους και το ελαιοτριβείο όπου τα τελευταία χρόνια φιλοξενείται το Λαογραφικό Μουσείο. Η βιβλιοθήκη της Μονής περιλαμβάνει πολύτιμα και σπάνια χειρόγραφα και βιβλία από το 17ο έως το 19ο αιώνα. Χιλιάδες προσκηνητές καταφθάνουν εδώ όλο το χρόνο, με ιδιαίτερη έμφαση στη Μεγάλη Βδομάδα και το Δεκαπενταύγουστο, όπου οι λειτουργίες έχουν πανηγυρικό χαρακτήρα, ενώ γίνονται διαρκώς έργα ανακατασκευής τμημάτων της και συντήρησής της.
Κάστρο Σκιάθου
Η ταραχώδης ιστορία του Κάστρου, ξεκινά γύρω στα μέσα του 14ου αιώνα, όπου χτίστηκε προκειμένου να προστατεύει τους κατοίκους της Χώρας από τις επιδρομές των πειρατών. Με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, η Σκιάθος παραδόθηκε στους Ενετούς και ακολούθησε η τουρκική κατοχή που διήρκεσε από το 1475 έως το 1486, για να επιστρέψει στους Ενετούς και να πολιορκηθεί το 1538 από το διαβόητο πειρατή Μπαρμπαρόσα. Οι Σκιαθίτες, απογοητευμένοι από τη σκληρή διοίκηση των Ενετών, σκότωσαν το διοικητή τους και παρέδωσαν το νησί στον Μπαρμπαρόσα, ο οποίος μη τηρώντας τα συμφωνηθέντα πούλησε ως σκλάβους τους 3.500 κατοίκους που αιχμαλώτισε. Εκατόν είκοσι χρόνια αργότερα οι Ενετοί επανακατέλαβαν το Κάστρο για μικρό χρονικό διάστημα, ενώ το 1771 υπέστη μεγάλη πειρατική επιδρομή από το Γιώργη Τσόγκανο. Τα τείχη του κάστρου που υπεράσπιζαν την πόλη από την πλευρά της ξηράς ήταν ψηλά και ισχυρά με πολλές πολεμίστρες και αργότερα τα ενίσχυσαν με κανόνια. Συνδεόταν με την ενδοχώρα μέσω μίας κινητής ξύλινης γέφυρας, και όταν οι εισβολείς πλησίαζαν πολύ τα τείχη, την τραβούσαν και έκλειναν την είσοδο, πάνω από την οποία τοποθετούσαν την “ζεματίστρα”, δηλαδή ένα καζάνι με καυτό νερό ή λάδι και ζεματούσαν τους εισβολείς όταν πήγαιναν να περάσουν. Από τότε που εγκαταλείφθηκε, το 1830, αφέθηκε στην τύχη του, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν διασωθεί μόνο τμήματα του. Σίγουρα αποτελεί το σημαντικότερο αξιοθέατο της Σκιάθου, αφού συνδυάζει την άγρια ομορφιά του τοπίου με τις σημαντικότερες ιστορικές στιγμές του νησιού.
Σπίτι - Μουσείο του Παπαδιαμάντη
Μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, γεννήθηκε και έζησε στη Σκιάθο. Τα έργα του, ως επί το πλείστον, περιστρέφονται γύρω από τις ομορφιές του νησιού και την καθημερινή ζωή των κατοίκων, διαποτισμένα με τον καθαρό και ποιητικό του λόγο. Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στις 4 Μαρτίου 1851 δεν υπάρχει πια, αφού πουλήθηκε και οι αγοραστές του το κατεδάφισαν. Ο συγγραφέας μεγάλωσε, έζησε και πέθανε στο σπίτι που έχτισε ο πατέρας του το 1860. Αυτό το σπίτι βρίσκεται σε απόσταση περίπου 100 μέτρα από την παραλία της πόλης, σε ένα στενό δρομάκι που καταλήγει σε αδιέξοδο. Αποτελείται από δύο ορόφους, το κατώγι που αποτελείται από έναν μεγάλο χώρο με ένα πηγάδι στη μέση και το ανώγι που αποτελείται από μία στενή είσοδο που οδηγεί σε τρία δωμάτια. Καθώς μπαίνουμε αριστερά, είναι το χειμωνιάτικο δωμάτιο με το τζάκι του, όπου πέρασε τις τελευταίες του στιγμές ο μεγάλος συγγραφέας. Το μικρότερο δωμάτιο στα δεξιά, ήταν το υπνοδωμάτιο και γραφείο του, ενώ παλιότερα ήταν το παπαδικό του πατέρα του, παπα Αδαμάντιου, όπου φυλάσσονταν τα βιβλία και τα άμφιά του. Το δωμάτιο αυτό θυμίζει κατά πολύ κελί μοναστηριού με ένα παράθυρο και ένα στενό κρεβάτι μόνο. Γενικότερα, πρόκειται για ένα πολύ λιτό νησιώτικο σπίτι, ενώ θα δείτε και πολλά αντικείμενα καθημερινής χρήσης του συγγραφέα. Η παλιά είσοδος του σπιτιού έχει κλειστεί και οι επισκέπτες ανεβαίνουν από μία ξύλινη εξωτερική σκάλα. Το μουσείο είναι ανοιχτό τις ημέρες Τρίτη έως Κυριακή, κατά τις ώρες 09:00-13:00 και 17:00-20:00, τηλέφωνο 24270-22240.
Θαλάσσιες διαδρομές από τη Σκιάθο
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, από την πόλη της Σκιάθου ξεκινούν καθημερινά με καραβάκια οι θαλάσσιες διαδρομές για τις απρόσιτες από την ξηρά παραλίες, το γύρο του νησιού, τη Σκόπελο και την Αλόνησσο. Τα Λαλάρια, ο Μικρός Γιαλός και το νησάκι απέναντι από τη Σκιάθο, Τσουγκριάς, είναι μερικές από τις παραλίες που προσεγγίζονται μόνο μέσω θαλάσσης. Ενδιαφέρουσα θαλάσσια διαδρομή προς στο Θαλάσσιο Πάρκο, όπου ζει το προστατευόμενο είδος της μεσογειακής φώκιας, ενώ θα εντυπωσιαστείτε από την ομορφιά της Γαλάζιας Σπηλιάς και δεν αποκλείεται να δείτε δελφίνια να παίζουν γύρω από το πλοίο.
Φαγητό στη Σκιάθο
Η Σκιάθος δεν έχει κάποια δική της τοπική σπεσιαλιτέ, ωστόσο ο επισκέπτης έχει άπειρες επιλογές γεύσεων και εστιατορίων, από το κλασσικό ελληνικό σουβλάκι μέχρι εστιατόρια που ταξιδεύουν σε γεύσεις της γαλλικής, της αγγλικής, της ισπανικής και της ιταλικής κουζίνας. Εξέχουσα θέση κατέχουν τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά που προσφέρονται σε αφθονία σε όλες τις ταβέρνες του νησιού, οι περισσότερες εκ των οποίων συγκεντρώνονται στην πόλη της Σκιάθου. Αν θέλετε να απολαύσετε ένα γεύμα με θέα το Αιγαίο, πολύ καλές ταβέρνες θα βρείτε στις Κουκουναριές, στην Καναπίτσα, στην Αγία Παρασκευή, στη Μεγάλη Άμμο και στο λιμάνι της Σκιάθου. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τα εξαιρετικά γλυκά του κουταλιού που φτιάχνονται στο νησί και ιδιαίτερα το "άσπρο", γλυκό του κουταλιού που φτιάχνεται με αμύγδαλα.
ΥΛΙΚΑ (οι ποσότητες αναφέρονται σε μικρό σκεύος για δύο μεγάλες μερίδες):
1/2 κιλό γαύρος (εγώ τον προμηθεύτηκα από τη Γεωργία την καλή μας νεαρή ιχθυοπώλιδα στη Λαϊκή του Μπραχαμίου)
1 μεγάλο κρεμμύδι σε λεπτές φέτες
1 ντομάτα σε λεπτές φέτες
2 μέτριες πατάτες σε πάρα πολύ λεπτές φέτες
2 πιπεριές (κέρατο) σε ροδέλες
1 φύλλο δάφνης κομμένο στα τέσσερα
2 φυλλαράκια φασκόμηλο
1 κουταλιά του γλυκού δεντρολίβανο
2 κουταλιές του γλυκού ρίγανη
το χυμό ενός λεμονιού
ελαιόλαδο αλάτι πιπέρι.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Λαδώνουμε τον πάτο ενός ανάλογου σε μέγεθος pyrex και στρώνουμε πρώτα μια στρώση με τις πολύ λεπτές (το τονίζω) φέτες πατάτας. Στρώνουμε από πάνω τις λεπτές φέτες ντομάτα, την πιπεριά, αλατοπιπερώνουμε και σκορπίζουμε τη δάφνη και το φασκόμηλο. Μετά στρώνουμε από πάνω πάλι μια στρώση πατάτας. Απλώνουμε και τις πολύ λεπτές φέτες του κρεμμυδιού και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο σε θερμοκρασία 200-220 βαθμών, για 20 λεπτά.
Ταυτόχρονα ετοιμάζουμε το γαύρο. Τον καθαρίζουμε με το γνωστό τρόπο αφαιρώντας το κεφάλι με τα εντόσθια, τον βάζουμε σε γυάλινο μπώλ και αφού χτυπήσουμε λάδι λεμόνι με δεντρολίβανο και ρίγανη περιχύνουμε τα ψάρια.
Και όταν στα 20 λεπτά βγάλουμε το pyrex στρώνουμε πάνω από τα κρεμμύδια το γαύρο και περιχύνουμε ομοιόμορφα με το λαδολέμονο. Αλατοπιπερώνουμε και ψήνουμε για άλλα 20 λεπτά.
Ένα εξαίσιο και άκρως υγιεινό έδεσμα σας περιμένει!
Καλή όρεξη!!!
